Jaki faktoring wybrać?

Przedsiębiorca, który poszukuje finansowania obrotowego dla swojej firmy, staje przed dylematem. Rynek jest pełen ofert, ale jak wybraćtę, która będzie najlepiej skrojona do jego potrzeb? Analiza oferty faktoringowej nie musi być trudna, wystarczy, że zapoznamy się z podstawowymi zagadnieniami, jakie funkcjonują w świecie faktoringu.

Coraz bardziej popularnym sposobem, aby sfinansować zapotrzebowanie na kapitał obrotowy w przedsiębiorstwie, jest faktoring. Poznaj go z praktycznej strony dzięki naszej publikacji.

Dzięki temu wpisowi dowiesz się:

• Dla kogo jest przeznaczony faktoring?
• Cena i koszty faktoringu
• Jak analizować ofertę faktoringową?
• Rodzaje faktoringu i jak wybraćwłaściwy dla swojej organizacji?
• Jakie wymagania trzeba spełnić, aby otrzymać faktoring

Dla kogo jest przeznaczony faktoring?

Faktoring jest finansowaniem przeznaczonym dla przedsiębiorców, którzy potrzebują uzupełnić kapitał obrotowy. Rosnąca sprzedaż każdej firmy wymaga środków pozwalających sfinansować handel. Niezwykle rzadko sprzedaż następuje za gotówkę, za to regułą za to jest odroczony termin płatności. Tymczasem z drugiej strony występują zobowiązania — handlowe, pracownicze, finansowe i podatkowe — które nie mogą czekać.

Z faktoringu bardzo często korzystają branże, które charakteryzują się długimi terminami płatności, takie jak np. Branża transportowa, gdzie średni czas płatności to 65 dni. Przyspieszenie płatności pozwala na bieżąco regulować zobowiązania takie jak: paliwo czy podatki.

Kolejną branżą coraz częściej używającej faktoringu w praktyce jest branża budowlana, która przyspiesza swoje płatności po to by móc szybciej akumulować materiały na kolejne kontrakty. Budownictwo jest jedną z kategorii, gdzie w ostatnim okresie inflacja mocno wpływa na rentowność biznesu. Ci, którzy potrafią się lepiej zabezpieczyć mają wyższą stopę zwrotu – tym samym dla branży budowlanej często wykorzystywanie faktoringu jest zyskiem a nie kosztem. Branża budowlana równie często wykorzystuje faktoring zakupowy po to aby również finansować faktury na materiały konieczne do realizacji kontraktów.

Finansowanie w postaci faktoringu może być szczególnie dobrym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw handlowych, które z natury mają szczupłą strukturę bilansu, niewielkie kapitały własne i aktywa trwałe. Tymczasem, mogą wykorzystać swoje należności jako podstawę finansowania zewnętrznego i dzięki temu regulować terminowo swoje zobowiązania. Ostatnio na rynku pojawił się nowy produkt dla branży: faktoring pod terminale.

Faktoring jest też bardzo dobrym wyborem dla firm, które cierpią z tytułu okresowego osłabienia wyników finansowych. Niższy zysk, spadająca marża, wyższe koszty — to zawsze może spowodować ograniczenie kredytu bankowego lub oczekiwania twardych zabezpieczeń. Tymczasem faktoring, co do zasady opierając się na należnościach, jest bardziej odporny na ryzyko.

Ceny i koszty faktoringu

Faktoring można wyceniać co do zasady na dwa sposoby:

• Jeżeli jest to usługa ciągła, polegająca na finansowaniu określonego strumienia należności (np. od wszystkich odbiorców krajowych) do wysokości przyznanego limitu, to wycena następuje zgodnie z rodzajem operacji z tym związanych.
• Jeżeli natomiast jest to finansowanie jednorazowe lub sporadyczne, pod pojedynczą fakturę, to najczęściej cena jest kalkulowana kwotowo, jako procent od wartości należności.

Faktoring zakłada dwa rodzaje działań, administracyjne i finansowe.
Stosownie do tego wyglądają opłaty.

Opłaty administracyjne to:

• przygotowawcza, liczona od przydzielenia limitu faktoringowego
• od przyjęcia pojedynczej faktury do rozliczenia;
• od pisemnego wezwania dłużnika do uregulowania należności i innych czynności windykacyjnych;

Koszty finansowe:

• koszt odsetkowy finansowania należności nieprzeterminowanych;
• koszt odsetkowy finansowania należności przeterminowanych;
• koszt odsetkowy od niewykorzystanego limitu finansowania;

Powyższe stanowi pewien ogólny zarys, ponieważ każdy faktor tworzy swoją ofertę samodzielnie i zgodnie ze swoimi oczekiwaniami. W przypadku faktoringu jednorazowego lub sporadycznego pozycje te bywają zliczane do pojedynczych kwot, dla ułatwienia odbioru oferty.

Jak analizować ofertę faktoringową?

Najważniejszą cechą oferty faktoringowej jest jej dostępność. Firmy faktoringowe poszukują portfeli należności o określonym profilu ryzyka, stosownie do ich specjalizacji. Sprawia to, że pewne należności mogą nie zostać przyjęte do faktoringu, choć ich jakość w teorii nie powinna budzić zastrzeżeń.

Drugim składnikiem jest sam proces finansowania i liczba operacji dokumentowych, która się z tym wiąże. Zasada jest prosta — im bardziej działanie elektroniczne oraz im mniej papierowych dokumentów faktor wymaga, tym szybciej można uzyskać finansowanie.

Trzecim składnikiem powinna być cena. Podstawowymi kosztami są koszt przyznania limitu faktoringowego, opłatę od przyjęcia faktury i koszt odsetkowy za okres finansowania należności przed terminem spłaty. Jednakże nie należy pomijać opłat, jakie zapewne się pojawią kiedy należność stanie się przeterminowana. Nie mamy wpływu na to, czy i kiedy nasz klient się spóźni z płatnością, ale może się okazać, że mamy obowiązek za to zapłacić.

Czwartym elementem analizy jest sama firma faktoringowa. Na rynku pojawiają się podmioty, które usługi faktoringowe łączą z windykacyjnymi, współpracują blisko z dostawcami programów do wystawiania faktur lub usług księgowych. Takie kompleksowe ujęcie może być korzystnym rozwiązaniem, oszczędzającym czas i pieniądze przedsiębiorcy.

Rodzaje faktoringu i jak wybrać właściwy dla swojej organizacji?

Rodzaj faktoringu jest dobierany stosownie do profilu handlowego przedsiębiorcy. W zależności od tego, czy jest to sprzedaż krajowa, czy zagraniczna, towar lub usługi, jednorazowa lub powtarzalna możemy wybrać z następujących wariantów.

Faktoring jawny — finansowanie z powiadomieniem dłużnika faktoringowego, potwierdzeniem jego zobowiązania oraz ewentualną cesją należności na rzecz faktora.

Faktoring cichy — finansowanie bez powiadomienia dłużnika faktoringowego i stosownie do tego bez potwierdzenia zobowiązania i cesji.

Faktoring z regresem — finansowanie, które daje faktorowi prawo do dochodzenia swoich należności od faktoranta, jeśli dłużnik faktoringowy nie zapłaci w terminie. W praktyce faktor rezerwuje sobie prawo windykować jednocześnie obydwie strony.

Faktoring bez regresu — finansowanie, które nie daje faktorowi prawa do roszczenia zwrotnego wobec faktoranta, a dochodzenie jego należności może nastąpić tylko od dłużnika faktoringowego.

Faktoring eksportowy — finansowanie należności zagranicznych, wynikających ze sprzedaży obcym podmiotom. W efekcie ewentualna windykacja dłużnika faktoringowego to działania na prawie obcym, co dla wielu polskich faktorów może być nie do przyjęcia.

Faktoring dokumentowy — jest to usługa zarządzania dokumentami handlowymi (zamówienia, faktur, dowody dostawy i płatności), pozbawiona elementu finansowania. Jest to rozwiązanie dla podmiotu obcego, który na wybranym rynku eksportowym chce mieć obsługę sprzedaży bez zakładania własnego biura.

Faktoring odwrotny — finansowanie zobowiązań faktoranta, zamiast należności. Faktor zgadza się regulować faktury kosztowe do określonego limitu zaangażowania. Faktoring odwrotny może być połączony z klasycznym faktoringiem zaliczkowym (zwanym też wierzytelnościowym lub należnościowym), w którym faktor zamiast na konto faktoranta przelewa środki bezpośrednio na rachunki dostawców.

Faktoring zabezpieczony, faktoring ubezpieczony — finansowanie, które prócz oparcia się na wiarygodności płatniczej dłużnika faktoringowego oraz samego faktora, jest wsparte także wpisem hipotecznym lub polisą towarzystwa ubezpieczeniowego.

Faktoringu nie należy mylić ze skupem faktur, czyli nabyciem wierzytelności. Taka operacja ma charakter transakcji kapitałowej, a nie usługi. Zazwyczaj tego rodzaju operacje wykonywane są ze znacznym skontem, czyli redukcją ich nominalnej wartości. Transakcje te najczęściej wykonywane są na całych portfelach tzw. wierzytelności nieregularnych, czyli trudnych, wątpliwych, przeznaczonych do windykacji.

Jakie wymagania trzeba spełnić, aby otrzymać faktoring

Jakość przedsiębiorcy ocenia się po tym, że swoje długi płaci na czas, w języku finansowym nazywa się to „moralnością płatniczą”. W ten sposób mierzy się sumienność w wykonywaniu swoich obowiązków względem dostawców, podmiotów finansowych i państwa. W przypadku faktoringu jest to szczególnie istotne, ponieważ jest to przecież finansowanie oparte o wiarygodność należności.

Pozytywna ocena i uzyskanie limitu na finansowanie wiąże się z weryfikacją moralności płatniczej przyszłego faktoranta oraz jednocześnie dłużników faktoringowych. Dopuszczalne są sporadyczne i naturalne opóźnienia płatności, ale w pewnych granicach. Jeżeli jednak zaczynają się nawarstwiać faktury przeterminowane, postępowania windykacyjne, nieuregulowane na czas płatności rat kredytowych, czy opłat ZUS lub podatków to nie świadczy to dobrze. Może to być przyczyną odmowy finansowania.

Dlatego zdecydowanie lepszym wyborem jest sięgnięcie po faktoring, zanim problemy zaczną się mnożyć, a niespłacone długi — piętrzyć. Warto pamiętać, że z punktu widzenia faktoringu same straty bilansowe i obniżone kapitały nie są czynnikiem wykluczającym przedsiębiorcę z finansowania. Faktoring będzie z reguły dla niego dostępny, tak długo jak terminowo wywiązuje się ze swoich zobowiązań.
Dla porządku warto wspomnieć, że faktoring może zostać wykluczony przez zapis umowny wykluczający cesję należności. Tak zabezpieczona wierzytelność w praktyce nie może być przedmiotem finansowania. Warto pamiętać także, że zakaz cesji może również znacząco utrudniać windykację.

Podsumowanie

Finansowanie poprzez faktoring zwiększa płynność firmy i pozwala dzięki temu regulować na czas zobowiązania. To ważne, ponieważ brak płynności w wielu przypadkach jest jedną z przyczyn poważnych kłopotów, a nawet upadku firm. Jednak, jeśli zadaniem finansowania jest uzupełnić braki środków obrotowych powstałe na skutek strat, a nie szybkiego rozwoju, to warto pamiętać, że samo finansowanie nie uzdrowi negatywnych procesów wewnętrznych w firmie. Wtedy finansowaniu powinien towarzyszyć szerszy plan naprawczy i strategia odbudowania kapitału własnego.